مکزیکو سیتی
مکزیکوسیتی به عنوان یکی از موفق ترین شهرهای دنیا در مقابله با آلودگی هوا شناخته می شود. سال ۱۹۹۲ سازمان ملل این شهر را به عنوان آلوده*ترین شهر جهان معرفی کرد. مشهور بود که در این شهر به خاطر آلودگی هوا پرنده*ها در هنگام پرواز می*مردند و روی زمین می*افتادند. در سال 1990، 330روز شاخص آلاینده ها در این شهر بالاتر از حد استاندارد بود. امروز اما با اجرای برنامه*های منسجم مقابله با آلودگی دیگر نام این شهر حتی در میان ۱۰ شهر اول آلوده جهان به چشم نمی*خورد. کیفیت نامطلوب سوخت و خودروهای فرسوده یکی از مهمترین دلایل آلودگی هوای مکزیکو سیتی بود. دولت مکزیک با سرمایه ۳/۹ میلیارد دلار پالایشگاه*هایی برای تولید سوخت مناسب(با میزان گوگرد پایین) راه*اندازی کرد.اصلاح کیفیت بنزین را می توان مهم ترین سیاست دولت مکزیک در مهار آلودگی هوای مکزیکوسیتی دانست.

مقام*های شهری با الگو گرفتن از اتوبوسرانی سریع در پایتخت کلمبیا،نوعی سیستم اتوبوسرانی به نام «متروباس» راه انداختند که علاوه بر افزایش حجم مسافران در اتوبوس، آلودگی بسیار کمتری دارد. در این طرح اتوبوس*های فرسوده و کوچک با سرمایه*گذاری سریع با اتوبوس*های جدید با حجم مسافر بیشتر تعویض شدند. کارخانه*های و مراکز صنعتی مجبور شدند که حومه شهر را ترک کنند و به مناطق دورتر بروند. با پرداخت وام خودروها و تاکسی*های فرسوده با روالی منظم تعویض شدند. متروی مکزیکو سیتی خیلی سریع با کمک الزامی همه بخش*ها راه*اندازی شد که حالا ۱۲ خط دارد. با سهولت استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی مردم تشویق شدند تا کمتر از خودروهای شخصی استفاده کنند.

۵ میلیون خودرویی که در آن روزها در شهر تردد می*کردند،بر اساس قانون یک روز در هفته در خانه*ها و پارکینگ*ها ماندند.

مقام*های دولتی در سالهای گذشته هم در تلاش برای جایگزینی اتوبوس*های هیبریدی بوده*اند. شهروندان مکزیکوسیتی در سال ۱۹۹۹ تنها ۸ روز هوای سالم تنفس کردند. شمار روزهای پاک در این کلانشهر ۲۰ میلیونی در سال ۲۰۱۲ اما به ۲۳۷ رسید. اگر بخواهید ماجرا را خلاصه بدانید مقام*های دولت مکزیک این راهکارها را منسجم و سریع پیاده کرده*اند: کاهش استفاده از خودروهای شخصی،بهبود کیفیت خودروها،گسترش سیستم نقلیه عمومی،اصلاح کیفیت بنزین.