هوای ناسالم داخل خانه
توسط
در تاریخ 01-02-2016 در ساعت 08:08 PM (2696 نمایش ها)
این روزها بازار اخبار آلودگی هوا داغ داغ است، هر روز گزارش جدیدی از وضعیت هشدار و بحران آلودگی هوای تهران و کلانشهرها منتشر می شود و در این شرایط مسئولان تلاش می کنند با تعطیل مراکز دولتی، خدماتی و آموزشی مردم را در خانه های خود نگه دارند. اما متاسفانه بحران آلودگی هوا فقط زیر سقف آسمان و در هوای شهر محبوس نشده و گزارش بسیاری از سازمان های بین المللی محیط زیستی حاکی از آن است که باید برای آلودگی هوای فضاهای بسته و خانه ها نیز فکری جدی کرد.
در این شرایط که وضع خطرناک آلودگی هوا با چشم دیده نمی شود و در فضایی که امن ترین مکان برای خانواده است، عوامل آلوده کننده بسیار سمی هوا می تواند آرام و بی صدا بحرانی بزرگ به راه اندازد، اما فناوری های جدید به کمک حل این مشکل آمده و با ساخت سنسورهای الکتریکی امکان پایش آلاینده ها در هر لحظه را فراهم کرده است.
استفاده از انواع غلظت ها و ترکیبات شیمیایی در ساخت و تولید لوازم خانگی، شوینده ها، رنگ ها، فرش ها و تزئینات دکوراسیون خانگی براحتی می تواند در کوتاه مدت و بلندمدت عوارض جبران ناپذیری را برای سلامت افراد همراه داشته باشد. این در حالی است که با پیشرفت علم و رعایت نکاتی ساده می توان بسادگی پنجره ای رو به هوای تازه خانه های شهرنشینان باز کرد و به ریه هایی که دیگر جایی برای تنفس آلاینده های متفاوت ندارد، جان تازه ای بخشید.
این روزها فضای امن خانه ها حتی با وجود مبل راحتی، صندلی چوبی آشپزخانه و رنگی که ماه ها وقت صرف انتخاب آن شده براحتی ناامن می شود. انباشت مواد شوینده زیر سینک ظرفشویی و حتی خود سینک به تنهایی می تواند مواد سمی متفاوتی را در هوا متصاعد کند که براساس گزارش آژانس بین المللی حفاظت از محیط زیست در این شرایط غلظت انتشار آلاینده ها در محیط داخل و فضاهای بسته ۱۰ برابر فضاهای بیرون افزایش می یابد. این موضوع بی شک می تواند تاثیرات کوتاه مدت و بلندمدت فراوانی را روی سلامت افراد خانواده به بار آورد؛ مشکلاتی مانند سرطان، افسردگی، ناراحتی های کلیه و کاهش سیستم ایمنی بدن آغاز این بحران است. در طول سال های گذشته، شرکت های متفاوت و دانشمندان زیادی تحقیقات و مطالعات فراوانی را با هدف ابتکار عمل در زمینه رفع این مشکلات انجام داده اند. به عنوان مثال شرکت جانسون به عنوان یکی از تولیدکننده های بزرگ مواد شوینده اعلام کرده است که فرمول های شیمیایی خطرناک را تا سال ۲۰۱۵ از تمام محصولاتش حذف می کند.
پارچه ها و ترکیبات شیمیایی
استفاده از برخی مواد شیمیایی سمی در ساخت مبلمان تاثیر منفی بر سلامت، سیستم دفاعی و هورمونی بدن دارد. دی فنیل اترهای پلی بروماید (PBDEs) گروهی از این مواد است که به آرامی در هوا نشت کرده و به اطراف پراکنده می شود. تحقیقات نشان داده است این ماده شیمیایی در طول زمان در بدن جمع شده و با مختل کردن عملکرد هورمون ها به سیستم ایمنی بدن آسیب می رساند.
برای کاهش آسیب های ناشی از انتشار این ماده بر بدن پیشنهاد می شود پارچه های مورد نیاز مبلمان داخلی را از شرکت هایی خریداری کنید که در ترکیبات آن از موادشیمیایی خطرناک استفاده نکرده باشند.
نقاشی و ترکیبات شیمیایی
برای نقاشی دیوارها عموما از رنگ لاتکس سنتی شامل مواد شیمیایی اتیلن گلیکول و بوتاکس اتانول استفاده می شود که به زمان زیادی برای خشک شدن نیاز دارد. سعی کنید از رنگ های با پایه شیری و طبیعی به جای رنگ های با پایه حلال های شیمیایی در رنگ های سنتی استفاده کنید زیرا این رنگ ها از اجزای زیست تخریب پذیر مانند پروتئین شیر و مواد معدنی تشکیل شده است.
چوب و ترکیبات شیمیایی
درزگیری، رنگ کردن و چسب زدن کفپوش ها، مبلمان ها و انواع مصنوعات چوبی حاوی مواد آلی فرار و مواد شیمیایی است که در دمای اتاق تبخیر می شود. این مولکول های سمی در هوا پراکنده شده و براحتی استنشاق می شود. تحقیقات نشان داده است که ترکیبات فشرده چوبی به صورت مضاعف خطرناک است زیرا دارای فرمالدئید بوده و از سوی آژانس بین المللی محیط زیست جزو مواد سرطان زا تقسیم بندی شده است. قرار گرفتن در معرض فرمالدئید می تواند به سرطان خون و سرطان نازوفارنکس منجر شود.
راه حل پیشنهادی
به نظر می رسد روند ساخت چوب های مورد استفاده در لوازم خانگی باید مورد توجه قرار گیرد. به عنوان مثال مطالعات نشان داده است چوب های کمپوزیت بدون فرمالدئید با رنگ های با پایه آبی به انتشار آلاینده ها منجر نمی شود.
نکته: استفاده از انواع ترکیبات شیمیایی در ساخت و تولید لوازم خانگی، شوینده ها، رنگ ها، فرش ها و تزئینات دکوراسیون خانگی براحتی می تواند در کوتاه مدت و بلندمدت عوارض جبران ناپذیری برای سلامت افراد به همراه داشته باشد
پوشش های بر پایه آب ساختاری دارد که آب حلال اصلی آنها به شمار می رود. پژوهش درباره پوشش های بر پایه آب از دهه ۱۹۵۰ آغاز شد و امروزه با گذشت بیش از ۵۰ سال، کاربردهای متعددی پیدا کرده است. در سال های اخیر با توجه به سخت تر شدن قوانین زیست محیطی، سازندگان پوشش ها برای بهبود کیفیت پوشش های برپایه آب اولویت زیادی قائل شده اند و نتیجه آن پیشرفت فناوری هایی است که ضمن برخورداری از مزایای متعدد، با مشخصه های اصلی و کارآمد پوشش های بر پایه حلال شیمیایی برابری می کند.
فرش و ترکیبات شیمیایی
موکت ها ترکیبی از مواد آلی فرار شامل استایرن، فرمالدئید، وینیل استات و پروپان را در فضا منتشر می کند که همه آنها با خطرات بهداشتی کوچک و بزرگ فراوانی روبه رو است. به عنوان مثال استایرن می تواند عامل ایجاد سوزش چشم و پوست یا علائم افسردگی یا ناراحتی های کلیه شود.
انتخاب فرش های رنگ نشده و صددرصد پشم مانند فرش های دستباف یا موکت های کاملا طبیعی بهترین گزینه است. همچنین بهتر است از فروشنده بخواهید فرش ها یا موکت ها را قبل از تحویل یکی دو روز در فضای باز قرار دهد و تلاش کنید زمان خرید فرش های ماشینی یا نصب موکت را به فصل تابستان موکول کنید، زمانی که می توانید درها و پنجره ها را در چند روز اول نصب آنها باز نگه دارید.
یک راه حل اساسی؛ سیستم های تهویه
به عنوان یک راه حل کلی استفاده از سیستم های تهویه برای خارج کردن مواد آلی فرار و سموم، پیشنهاد خوبی است. تحقیقات جدید نشان داده است که استفاده از گیاهان به عنوان فیلترهای طبیعی بسیار موثر است. گیاهانی مانند سرخس ها و پالم ها می تواند میزان میکروارگانیسم ها را کاهش دهد و مواد آلی فرار را جذب کنند. این گیاهان با تطبیق یافتن با سیستم مرکزی گرمایش و سرمایش هزینه کمی را برای پایش هوا به همراه خواهند داشت.
یک راه حل اساسی؛ بینی الکترونیکی
با پیشرفت فناوری خیلی زود همه ما می توانیم با سنسورهای شخصی نامرئی و حساس به مواد شیمیایی مجهز شویم. یک شرکت تحقیقاتی به نام پراتک (Peratech) در انگلستان، از ساخت میکروسنسورهای حساس به مواد آلی فرار خبر داد که با ضخامت کوچکی می توانند در پارچه لباس ها گنجانده شوند. این فناوری می تواند پلیمرهای مواد آلی فرار را جذب کند. به این ترتیب با تغییر مقاومت الکتریکی، این ذرات به صورت جدا از هم حرکت می کنند و منجر به برجسته شدن این سنسور می شوند. از این رو افزایش و کاهش انتشار میزان مواد آلی فـــرار براحتی قابل تشخیص است.
گروهی دیگر از دانشمندان سنسور دیگری را برای شناسایی بخارات مواد شیمیایی ساخته اند که می تواند به گوشی های هوشمند به جای لباس متصل شود. این سنسورها که به بینی الکترونیکی معروف است با پایه عملکردی سنسورهایی که به لباس متصل می شوند ساخته شده اند. این دانشمندان کشف کرده اند استفاده های دیگری از این دستگاه بعد از اندازه گیری سموم خانگی بر مبنای تفاوت در ترکیب هوای خروجی از ریه مبتلایان به آسم و بیماری های تنفسی امکان دارد که می تواند به شناسایی بیماری های تنفسی و سرطان ها کمک کند.
پیش بینی ها نشان می دهد این سنسورها با حمایت و همکاری بخش خصوصی در طول پنج سال می تواند در بازار تجاری تولید و در اختیار مصرف کننده قرار گیرد.