آلودگی صوتی در جهان
براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی درخصوص آلودگی صوتی در محیط زیست و کار: حدود 120 میلیون نفر در سطح جهان دچار مشکلات شنوایی هستند ا زسوی دیگر بیش از نیمی از مردم اروپا در محیط های پر سرو صدا زندگی می کنند و یک سوم آنان با آلودگی صدا در شب مواجهند. در سال 1990 در امریکا حدود 30 میلیون نفر روزانه در محل کار در معرض تراز صوت بالای 85 دسی بل قرار داشتند و در آلمان و سایر کشورهای توسعه یافته 4 تا5 میلیون نفر که حدود 15-12 درصد شاغلان را در بر می گیرد با تراز صوت 85 دسی بل و بالاتر مواجهند.
از این رو در این بخش ضمن اشاره به وضعیت کلی کشورهای مختلف از نظر آلودگی صوتی برخی سیاست ها و قوانین آن ها نیز مورد اشاره قرار می گیرد.

  • استرالیا

در استرالیا مهمترین دلیل از دست دادن شنوایی در میان جوانان صدا یا موسیقی بلند است و در افراد زیر 30 سال نشانه های از دست دادن شنوایی دیده می شود که در گذشته در افراد بالای 50 سال دیده می شود. خطر مواجهه با ترازهای خطرناک صدا در حال افزایش است.

  • بنگلادش

در بسیاری از بخش های داکا تراز های بالای صوت وجود دارد. آلودگی صوتی در بسیاری مناطق شهر از توصیه های سازمان بهداشت جهانی بالاتر است. عوامل مرتبط با این مسأله شامل سازه های متراکم، ساختمان، بلندگوها و عدم وجود فضای سبز جهت جذب امواج صوتی است.

  • هنگ کنگ

سر و صدای ناشی از ترافیک به ویژه کامیون ها در خیابان های هنگ کنگ روبه افزایش است که سبب آزردگی ساکنان شده و برای سلامت آن ها مخاطره آمیز است. مدل های کامپیوتری نشان می دهد که این مشکل در سال های آینده حادتر خواهد شد.

  • هند

یکی از مهمترین آلودگی ها در هند آلودگی صوتی است. پلیس های راهنمایی و رانندگی در معرض ترازهای بالای صوت قرار دارند. پارک های عمومی در هند یکی پس از دیگری به مکان جشن های خصوصی تبدیل می شوند.

  • مالزی

بنابراین نظر انجمن بهداشت و ایمنی حرفه ای، کاهش آلودگی صوتی ضرورتی جدی در مالزی است.

  • اسکاتلند

مطالعه ای که توسط موسسه تحقیقات شنوایی در اسکاتلند انجام شده است نشان می دهد که در 80 درصد جوانان اولین علائم کاهش شنوایی دیده می شود. به دلیل گسترش استفاده از استدیوهای شخصی تعداد جوانانی که به زودی با مشکلات شنوایی روبرو خواهند شد افزایش می یابد.

  • تایلند

در بانکوک که ترافیک متراکم بخشی از زندگی روزانه است، گریز از آلودگی صوتی آسان نیست برای مردمی که در نزدیکی بزرگراه ها زندگی می کنند این گریز امکان ناپذیر است. قایق های پر سروصدا نیز سبب آزردگی بیشتر ساکنان می شوند حدود یک سوم پلیس های راهنمایی و رانندگی در بانکوک به دلیل مواجهه ی مستمر با ترازهای صوت بالای 70 دسی بل مشکلات شنوایی دارند (همه ی افسرانی که بیش از ده سال این شغل را داشته اند مشکلات شنوایی دارند.)


  • ویتنام

شهر هانوی با مشکل روز افزون آلودگی صوتی مواجه است. ترازهای بالای آلودگی به این دلیل است که اغلب مشاغل نامنظم هستند و شهر جمعیت بسیار زیادی دارد. کشور تمایل به مدرن شدن داشته و دولت، محیط زیست را قربانی رشد روز افزون و صنعتی شدن می کند تا ویتنام بتواند در بازارهای جهانی رقابت کند. در همین حال، سلامتی شهروندان به دلیل مواجه با سرو صدای زیاد در معرض خطر است.

  • امریکا

28 میلیون امریکایی به نوعی از کاهش شنوایی رنج می برند. تقریباً همه ی افراد بزرگسال و یک سوم جوانان 29-18 ساله معتقدند که تاحدی شنوایی خود را از دست داده اند. از سال 1971 کاهش شنوایی حدود 14 درصد بیشتر شده است. حدود 20 میلیون نفر در معرض ترازهایی از صوت قرار دارند که می تواند سبب مشکلات قلبی عروقی اختلالات عصبی و ... شود. دو منبع عمده ی صوت، فرودگاه و ترافیک خودرو هاست که با سرعت 3 تا 5 درصد در سال افزایش می یابد.
در نیویورک، صوت مسأله اول کیفیت زندگی است. ادره کل بازنشستگان امریکا طی سال های 1998-1977 حدود 4 میلیارد دلار صرف کاهش شنوایی کرده است.

  • انگلیس

در انگلیس 5/8 میلیون نفر مشکل شنوایی دارند که برخی از آن ها قابل درمان است. شکایت از آلودگی صوتی طی سال های 1971تا 1996 تا 25 برابر افزایش یافته است.


  • اروپا

براساس برآوردها حدود 20 درصد جمعیت غرب اروپا (حدود 80 میلیون نفر) در معرض ترازهای بالای صوت ناشی از حمل و نقل، صنعت و فعالیت های تفرجی قرار دارند.
در سال 1993 پنجمین برنامه عملکرد زیست محیطی، دستیابی به مقاصد کاهش صوت را تا سال 2000 مد نظر قرار داد که هنگام مرور این برنامه در سال 1995 اتحادیه اروپا برنامه ی کاهش آلودگی صوتی خود را اعلام کرد که "Green Paper" اولین گام آن بود.
اتحادیه اروپا دو زمینه ی کلی را جهت برنامه های کاهش صوت پیش رو قرار داده است که بخش اول آن به سیاست های کلی در این خصوص و بخش دوم به انتشار صوت در منابع می پردازد. در بخش اول براساس پیشنهادهای ارائه شده در Green Paper در تلاش است تا سیاست های کلی اعضاء اتحادیه در خصوص صوت را از راه های زیر بازسازی کند: روش های مشترک ارزیابی مواجهه با صوت، وضع اندیس مشترک مواجهه با صوت، محدود کردن انتقال صوت (به وسیله ی ساختمان های ضد صدا)، تشویق تبادل اطلاعات و تجربه میان اعضاء واتحادیه و بهبود وضعیت هماهنگی برنامه های تحقیقاتی در مورد صوت.
در بخش انتشار از منبع، منابع گوناگون ترافیک جاده ای، حمل و نقل ریلی، هواپیما ها و ماشین آلات (ماشین هایی که برای مصارف عمومی مورد استفاده قرار می گیرند مانند کمپرسورها، دریل های پنوماتیک و جرثقیل ها) مور توجه قرار گرفته و بر کاهش حدود مجاز و گسترش آن ها، محدودیت استفاده از وسایل نقلیه پر سروصدا و تلاش در جهت دستیابی به روش های کاهش صدا در خودروها، ترن ها و هواپیماها و ... تأکید شده است.
در اتحادیه ی اروپا کشورها ملزم به تهیه ی نقشه ی صوتی شهرهای بالای 000/250 نفر، راه ها، راه آهن و فرودگاه ها تا سال 2007 شده اند که در مورد شهرهای و راه های کوچکتر این فرصت تا سال 2012 داده شده است.